Zmiany zawartości pyłu zawieszonego i tlenków azotu w powietrzu w latach 2010-2017 dla stacji monitoringu powietrza ‘Aleja Krasińskiego’ w Krakowie

Joanna Korzeniowska

Abstrakt


Zanieczyszczenie powietrza w Krakowie budzi niepokój i obawę o zdrowie. Mieszkańcy Krakowa jak i innych dużych miast częściej odczuwają skutki zdrowotne życia w zanieczyszczonym środowisku w porównaniu do osób zamieszkujących tereny mało zurbanizowane. Miasto, szczególnie silnie zabudowane jak Kraków, charakteryzuje się słabym przewietrzaniem, małą ilością terenów zielonych oraz olbrzymim ruchem samochodowym. Czynniki te sprzyjają występowaniu wysokich koncentracji zanieczyszczeń powietrza, utrzymujących się przez długi czas. W Krakowie, dotychczas, główną rolę niezadowalającej jakości powietrza przypisywano niskiej emisji. Teraz należałoby uwzględnić dodatkowe dwa główne źródła emisji zanieczyszczeń gazowych, takie jak: transport samochodowy i przemysł. Wprowadzając kompleksowe rozwiązania dla trzech źródeł emisji zanieczyszczeń do powietrza przyczynimy się do poprawy stanu środowiska w Krakowie.

W pracy opracowano dane dotyczące zawartości pyłu zawieszonego i tlenków azotu w latach 2010-2017, pochodzące ze stacji monitoringu powietrza – ‘Aleja Krasińskiego’ w Krakowie. Wybrano stację monitorującą zanieczyszczenia komunikacyjne, ponieważ to źródło ma duży wpływ na stan jakości powietrza w Krakowie. Opracowanie wyników pokazało, że rok 2016 i 2017 charakteryzuje się najniższym stężeniem pyłu zawieszonego i tlenków azotu w porównaniu z pozostałymi latami. Stężenia pyłu zawieszonego i tlenków azotu zależą od pory roku i dnia, co wiąże się z temperaturą powietrza i prędkością wiatru oraz natężeniem ruchu samochodowego (pora dnia).

Słowa kluczowe


pył zawieszony, tlenki azotu, ruch samochodowy, Kraków

Bibliografia


Brook R. D., Franklin B., Cascio W., Hong Y., Howard G., Lipsett M., Tager I, (2004). Air pollution and cardiovascular disease. Circulation, (109): 2655-2671.

Dominici F., Peng R. D., Bell M. L., Pham L., McDermott A., Zeger S. L., Samet J. M. (2006). Fine particulate air pollution and hospital admission for cardiovascular and respiratory diseases. Jama, (295/10): 1127-1134.

Sobczak A. (2012). Health hazardous Chemical Compounds in the human environment. Medycyna Środowiskowa – Environmental Medicine, (15, 1): 7-17.

Sunyer J., Schwartz J., Tobías A., Macfarlane D., Garcia J., Antó J. M. (2000). Patients with chronic obstructive pulmonary disease are at increased risk of death associated with urban particle air pollution: a case-crossover analysis. American Journal of Epidemiology, (151, 1): 50-56.

Wilczyńska-Michalik W., Michalik M. (2015a). Skład i pochodzenie cząstek pyłów w powietrzu atmosferycznym w Krakowie. Aura, (3): 4-8.

Wilczyńska-Michalik W., Pietras B., Samek L., Furman L., Łatkiewicz A., Rzeźnikiewicz K., Michalik M. (2015b). Submikronowe pyły w powietrzu atmosferycznym w Krakowie. Aura (8): 4-7.

Wilczyńska-Michalik W., Pietras B., Michalik M., 2016., Smog w Krakowie – spojrzenie w przyszłość z perspektywy historycznej. Aura, (11): 6-11.

Akty prawne

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu [Dz. U. 2012, poz. 1031]

Źródła internetowe

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Krakowie: http://www.krakow.pios.gov.pl/ [dostęp z dn. 31.12.2018]


Pełny tekst: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons License
Ta praca dostępna jest na licencji Creative Commons Attribution 3.0 License.

eISSN 2353-3927